منصوره


دیشب که به یادت به میخانه نشستم
با یاد لبت توبه ی می بشکستم
دیدم رخ زیبا در آن جام بلورین
گویی همه ی عمر به سودای تو مستم
منصوره بیا
بیا بهر خدا
بر این دل زار و مبتلایم
رحمی بنما
منصوره نکن بهانه گیری
هجر تو کشانده ام به پیری
منصوره کجایی
منصوره کجایی ........ه



بچه های جوادیه رو هم عقشه